یادداشتهای پراکنده

بنی هاشم، از تیره ­های مشهور قریش بوده و به هاشم پسر عبد مناف منسوب است که پیامبر اکرم(ص) از همین تیره بوده ‎ اند. نسب این طایفه و قریش به حضرت اسماعیل(ع) پسر حضرت ابراهیم(ع) می­ رسد.

حضرت ابراهیم (ع) از مردم بین النهرین بوده ­اند. اجداد ایشان به تمدن کهن بابل تعلق دارند که زبانشان بعدها با توجه به تاثیر پذیری از فرهنگ محیط اطرافشان به زبان عربی تغییر یافت و به اعراب «مستعربه» معروف شدند. ریاست مکه و دارالندوه (مجلس قریش) سقایت(آب رسانی) رفادت و سدانت(پرده داری) خانه کعبه، که مورد احترام همگان بود، اغلب برعهده فرزندان هاشم بود.

با توجه به اینکه پيامبر اعظم(ع) از این طايفه بودند بعثت ايشان باعث حسادت و دشمني ساير قبائل قريش گرديد. البته از بني ­هاشم نیز شمار اندكي اسلام آوردند. اغلب آنها از جمله ابولهب عموي پيامبر(ص) و ابوسفيان بن حارث به دشمنی و رويارويي شديد با حضرت(ص) برخاستند.

البته برخی از بنی ­هاشم نيز بدون قبول اسلام فقط بر پايه روابط قبيلگی به حمايت آن حضرت(ص) پرداختند، که بسياری از آنها پس از هجرت به مدينه و به ويژه بعد از فتح مكه مسلمان شدند.

بعد از ارتحال جانسوز نبی گرامی اسلام(ص) بيشتر صحابه با خلافت حضرت امير(ع) مخالفت كردند که یکی از دلايل آن می ­تواند جلوگيري از رشد جایگاه و منزلت بنی ­هاشم باشد. به راه انداختن جنگ صفين به بهانه خونخواهي عثمان، فشار بر امام حسين(ع) و بنی ­هاشم برای گرفتن بيعت با يزيد از بزرگترين مصاديق رويارويی طايفه بنی ­اميه با بنی­ هاشم است.